کد مطلب:129828 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158
شادمانی تکریت در استقبال از کاروان
تكریت: شهری است میان موصل و بغداد، به بغداد نزدیك تر است و سی فرسخ از آن فاصله دارد، و در غرب دجله واقع است. (ر. ك. مراصد الاطلاع، ج 1، ص 268).
طریحی به نقل از مسلم گچكار می نویسد: «چون به تكریت رسیدند، نزد حاكم شهر فرستادند و پیغام دادند كه سر حسین (ع) و اسیران او نزد مایند، به پیشواز ما بیایید. چون پیك خبر را به آنها رساند، اخبار همه جا پراكنده شد و غلامان به استقبال آنان رفتند! مسیحیان گفتند: این چیست؟
گفتند: سر حسین!
گفتند: آیا این سر فرزند دختر پیامبرتان است؟
گفتند: آری.
آنها ناراحت شدند و به صومعه ها رفتند و برای تعظیم پروردگار جهانیان ناقوس زدند و گفتند: بار پروردگارا، ما از آنچه این ستمگران كرده اند بیزاریم». [1] .
قندوزی گوید: «چون به شهر تكریت رسیدند، اخبار پراكنده شد و مردم با شادی و سرور بیرون آمدند! مسیحیان به لشكر گفتند: ما از كاری كه می كنید بیزاریم، ای ستمگرها! شما فرزند دختر پیامبرتان را كشته اید و اهل بیت او را به اسارت گرفته اید!» [2] .
طریحی به نقل از مسلم گچكار می نویسد: «چون به تكریت رسیدند، نزد حاكم شهر فرستادند و پیغام دادند كه سر حسین (ع) و اسیران او نزد مایند، به پیشواز ما بیایید. چون پیك خبر را به آنها رساند، اخبار همه جا پراكنده شد و غلامان به استقبال آنان رفتند! مسیحیان گفتند: این چیست؟
گفتند: سر حسین!
گفتند: آیا این سر فرزند دختر پیامبرتان است؟
گفتند: آری.
آنها ناراحت شدند و به صومعه ها رفتند و برای تعظیم پروردگار جهانیان ناقوس زدند و گفتند: بار پروردگارا، ما از آنچه این ستمگران كرده اند بیزاریم». [1] .
قندوزی گوید: «چون به شهر تكریت رسیدند، اخبار پراكنده شد و مردم با شادی و سرور بیرون آمدند! مسیحیان به لشكر گفتند: ما از كاری كه می كنید بیزاریم، ای ستمگرها! شما فرزند دختر پیامبرتان را كشته اید و اهل بیت او را به اسارت گرفته اید!» [2] .
[1] منتخب طريحي، ص 481؛ و ر. ك. ناسخ التواريخ، ج 3، ص 103.
[2] ينابيع الموده، ص 351.